చెమరించని నయనం

" నా కొఱకు చెమ్మగిలు
నయనమ్ము లేదను " చింత లేదు .
కల్మషం లేని నీ కన్నీళ్ళ తో
క్షాళింఛిన నా జన్మ ధన్యం

కరువు తీరా ఏడ్చి ఎన్ని రోజులయ్యిందో !
దు ఖం లోని సాంద్రత
సంతోషం లో లేదు
పంచిన నవ్వుల కంటే
పంచుకున్న భాధల లోనే
ఆత్మీయత వ్యక్తమౌతుంది
దు ఖాన్ని పంచు కోవడానికి
అంతరంగం తెలిసిన ఆత్మీయుల
ఒక మాట , ఒక చూపు , ఒక స్పర్శ చాలు

ఎందుకనో మరి
కరువు తీరా ఏడవాలా నుంది
నా కన్నీటితో తడిసే భుజం కోసం
అన్వేషిస్తూనే ఈ జీవితం అయిపోయేట్టుగా వుంది
ఈ దు ఖం ఎందుకో తెలియదు
ఎన్ని రోజులుగా మరుగున పడి వుందో తెలియదు
ఈ వేదన అనుభవిస్తేనే గానీ తెలియదు

అయినా కన్నీళ్ళ నెందుకు గుర్తు చేశావు కన్నా !
అవి ఎప్పుడు ఆవిరై పోయాయో తెలియదు
నా హృదయం ఎందుకు ఘనీభవించిందో తెలియదు
కన్నీళ్ళు మాత్రం నిండు కున్నాయి .

ఆత్మీయుల మరణాన్ని మించిన కష్టం ఏముంటుంది ?
వున్నా ఒక్క గానొక్క చెల్లెలి మరణం లోనూ
అవి దరి చేర లేదు
లేమిలో అమ్మ కష్టాలకు నేను సాక్ష్యం
ఇప్పుడు అన్నీ వుండి అదే క్లేశం
అయినా నా కళ్ళలో నీటి జాడ లేదు
దు ఖంతో గుండె పట్టేసినట్టున్న
సందర్భాలు చాలానే వున్నాయి
పొగిలి పొగిలి ఏడవాలన్న కోరిక బలీయమైంది
కన్నీటి తరంగం మాత్రం
కను రెప్పల చెలియలి కట్ట దాట లేదు
ఈ మాస్క్ ఎప్పుడు తగిలించు కున్నానో
ఎందుకని దాన్ని వదల లేక పోతున్నానో తెలియదు
యండమూరి 'వెన్నెల్లో ఆడ పిల్ల ' కొఱకు
చండీదాసు ' స్వప్న రాగ లీన ' కొఱకు
' మల్లీస్వరి 'కి , ' మాతృ దేవో భవ 'కు
చెమ్మగిలిన నా నయనం
నిజ జీవితంలో ఎందుకో నాకు నిరాశనే మిగిల్చింది