మరణ శాసనం
>> Friday, March 18, 2011
కుత్తుకపై కత్తులు దింపే వాడొకడు
ఆమ్లంతో ఆశని పాతమౌతాడొకడు
చార్మినార్ పైనుండి పడదోస్తాడొకడు
నీ కిచ్చిన కూల్ డ్రింక్ లో గరళ మౌతాడొకడు
ప్రేమించకు చెల్లీ
అంతు లేని ప్రేమని పంచకు
అమాయకంగా అందరినీ నమ్మకు
నీ సహజాతం వదులు కోమంటున్నా
అమృత భాండం కోరి వలచి వస్తే
చేజేతులా పగుల గొట్టి
మగ వాడు తన ఉనికికి
మరణ శాసనం రాస్తున్నాడు
ఆకాశంలో సగం
ఈ అందమైన పూల తోట
ప్రేమగా మెడ చుట్టూ వేసిన చేతులు
పూల దండలు కావాలే తప్ప
ఉక్కు కౌగిలై ఉసురు తీయ కూడదు
మానవత్వం మృగ్యమై
మగవాడు మృగమై చిదిమేస్తున్నాడు
పరిణామ క్రమం తిరోగ మిస్తోంది
నేడు మనిషి మళ్లీ మృగ మౌతున్నాడు
ఇంతటి కాఠిన్యం, వంచన మోసం
మృగాల కెక్కడిది
ఆకలి వేసినపుడే వేటాడడం మృగ లక్షణం
అయినా స్వజాతిలో వేటాడిన జాడ లేదు కదా!
మనిషి అంత కన్నా హీనం
ప్రేమ,మోసం, దగా, వంచన
మన ఆయుధాలు
