Voohala Pallaki

రాత్రి తల వాకిట
తన సంతకం చేసి వెళ్లి పోయింది
ఇవ్వాల్టి రోజు కూడా గడచి పోయింది
పగలంతా ఎంత వెలుతురో ?
అయినా , మళ్లీ చీకటే జయించింది
ఏకాంతపు దుప్పటి కప్పుకొని
నాలో నేను ముడుచుకు పోతున్నాను
కనుల ముందే జ్ఞాపకాల తేరు మీద
నా గతమే వెళ్లి పోయింది
నిశ్శబ్దాల రొదలో పడి
నా గొంతే నాకు విన బడ కుండా పోయింది
కను కొలకుల చివర యుద్ధం చేస్తున్న
కన్నిళ్ళు నేడు జయించాయి
పగిలిన అద్దం ముందు నుంచొని
నన్ను నేను వెతుక్కుంటున్నాను


ఇలా కూర్చొని కూర్చొని
ఎంత సమయం గడచి పోయిందో ?
చూస్తూ చూస్తూనే
కాల నదిలో ఎన్ని నీళ్ళు ప్రవహించి
గతం కడలిలో కలసి పోయాయో ?

( ఆరిఫ్ ఖాన్ నియతి కి అనువాదం )